© Rootsville.eu

Tim Easton (US)
Country Blues
Pallieter Café Herselt (27-07-2019)

reporter & photo credits: Roostville


info club: Pallieter Café
info band: Tim Easton

© Rootsville 2019


Vorig weekend stond deze "Tim Easton" nog gewoon op het podium van "Blues Peer", nu is hij verdwaald in een van de banlieues van Varenwinkel of zou hij stilletjes hopen op een plaatsje op de affiche van het daar georganiseerde festival. Dat is nog een maand verwijderd dus trekken we nog maar eens naar de cultuurtempel van Herselt, het "Pallieter Café". Straffe kost om deze singer-songwriter hier weer te ontmoeten.

Deze in Nashville TN. wonende troubadour is dus na zijn passage op "Blues Peer" nog steeds in Belgenland. Velen zullen deze singer-songwriter wel kennen van zijn albums "Live at The Water Caynon" en "Porcupine". Recent bracht hij het album "Exposition" (album report) uit en dit gaf hem ook de reden om een stukje van de wereld te zien door dit album. Benieuwd wat het rootsvolkje gewoonlijk hier aanwezig hier van denkt. In onze aanwezigheid was er ook een van de jonge notabelen van Varenwinkel. Bert die ons onze goede, en tot nu toe succesvolle, voornemens van een gemineraliseerde periode zo in de vuilbak deed kieperen en ons terug diep meetrok in een delirium door het nuttigen van dat gearomatiseerd en dorstlessend fruitbier uit de Vloanders (zonder g(h)eirnaort weliswaar). We zullen hem nog eens meenemen sé!

Binnenkomend stond Tim Easton meteen zijn plaats af aan de contoir en dat sierde hem. Meteen werd het ook duidelijk waarom hij nog steeds concerten geeft op ons continent. Zijn roadmanager was niemand minder dan PC aka Patrick Cuyvers, die ook verantwoordelijk was voor zijn aanwezigheid op "Blues Peer". Helaas geen "Hammond B3" te bespeuren en zo stond Tim er toch nog alleen voor. Wij waren klaar voor een goede 90 minuten country blues en meer.

Op een festival is het altijd weer een andere beleving dan hier in een intiem clubconcert. We ontdekten zo ook dat Tim een boek met zelf geschreven gedichten bij zich had en zo leerden we ook de poëtishe kan kennen van Easton. Openers waren "Tell Me What You Gonna Do" en "A Girl With Tattoes". We leerden ook de achtergrond van zijn nummers kennen door een gebloemde uiteenzetting zoals met het nummer "Don't Lie", een relaas over een ruziënd koppeltje aan een bushalte. Oudere nummers in dit genre zoals "The Deep River Blues" vielen best wel in de smaak en juist aan de hoek van den toog zat een koppeltje waarbij de roodharige gothic verschijning door intens oogcontact Tim bijna van zijn melk bracht. Patrick en ikzelf hadden dan weer een totaal ander uitzicht...of inzicht ;-)

Na "Just Like Home" dat zich nu in Hechtel bevindt kwam de humoristische noot van een jong kadeeke die in onvervalst Engels riep van "One more song". De hoop in bange dagen van onze "Live music" cultuur waardoor Tim eindigend met "Another Good Man" het ijs kwam te breken bij zijn nog jongere zusje. Gewoon hartverwarmend en misschien wel de inspiratie voor een nieuw nummer.

Ook tijdens deel 2 van dit intieme concert waarbij sommige passanten van de jaarmarkt zich afvroegen wie deze Tim Easton wel was, kwamen zijn poëtische teksten terug in de spotlights te staan. Na "Good Luck" was ik dan weer van m'n melk toen Tim een prachtige versie van Gershwin's Summertime uit de mouw kwam te schudden. Respect en dat vonden ook wel andere aanwezigen. Ook de Gevarenwinkel delegatie was ondertussen aangedikt. We kregen nog een nummer over een motherf*cker uit Ohio en met nummers als "Broken-Hearted Man" en "It's A Long Way Home" zat ook Tim's passage in het "Pallieter Café erop. Hans nog drie rozenbottel T'kes...en voor Bert werd ons verzoeknummer hier vanavond "I Put A Spell on You" :-)